ظهورنزدیک

میخواهم از نگفته هایم بنویسم نگفته هایی که شاید هزاران سال است بردلش مانده وفقط صبوری کرده .میگویند پر کسی وبی کسی !!!مثل خوبیست .میلیارد ها آدم درحال حاضر برروی این کره خاکی زندگی میکنند اما چند نفر بی تاب امدنش هستند ؟چند نفر هرروز صبح به بهانه آمدنش خانه شان را آب وجارو میکنند ؟کدام یک از ما دلمان را آب وجارو کرده آماده برای پذیرفتن عشقی ماندگار ؟؟به کجاداریم میرویم؟؟؟

به چه چیزی میخواهیم برسیم؟ به ادمهای اطرافت نگاهی بینداز همه درحال زندگی .بی آن که کمی دل نگران نیامدن او باشند .اخر چرا ؟دلیلش را به راحتی میتوان فهمید ؟یک نگاه به اعلامیه های سر خیابان بینداز تعدادفوت افراد جوان از پیر ها بیشتر شده ؟این تنها یک دلیل نیامدن اوست .این تاسف بار ترین اتفاق این دوره است .عصر ظهور !کدام عصری که شبش سال ها طول کشیده ؟کدام عصری که ادمها از ناتمام  بودنش به داد خودشان نمیرسند ؟کدام عصر؟؟؟

(چندی قبل یکی از علماءبزرگوار توفیق ملاقات با امام (علیه السلام)را پیدا کرده وآن حضرت را از نزدیک زیارت نموده اند در حالی که آن امام مظلوم با حالتی غریبانه به ایشان فهمانده بودند که:((انا صابر علی هذا الامر و لکن اندبونی.اندبونی .اندبونی)) یعنی من براین امر (غیبت)صبر می کنم ولیکن شما برمن با آه وناله بلند گریه کنید گریه کنید گریه کنید

اگر اهل درد باشیم و معنای واقعی  عشق راتا حدودی باور کنیم .اگر بفهمیم ارتباط عاشق ومعشوق یعنی چه .اگر بفهمیم که ما یتیم هستیم و اگر باور کنیم جدایی از امام زمان (عج)یعنی چه .دیگر نیازی به این نیست که به ما گفته شود گریه کنیم بلکه وجودمان حس میکند که زمان .زمان گریه است باید حس داشت تا درد رافهمید باید اهل درد بود تا تشنه درمان شد آیا تا به حال کسی به دردمند گفته است ناله کن ؟یا او خودش ناله میکند ؟آیا کسی به یتیم میگوید در فراق پدرت گریه کن ؟یا او خود گریه میکند وبه سر میزند؟پس زمان زمان گریه است .که آن حضرت به ما میفرمایند شما برمن گریه کنید وناله سر دهید )

حتی اگر هیچ حسی هم نداری حتی اگه دلت نمیخواد گریه کنی .اشکال نداره من ازت درخواست زیادی ندارم فقط دلم میخواد باذکر یک صلوات برای تعجیل در فرج آقا اون رو خوشحال کنی همه انسانها دلشون میخواد کسی رو خوشحال کنن چی کسی بهتر از امامت ؟؟؟؟فقط یک صلوات .